Karnavalsvereniging De Heikriekels

Residentie: Prinsenhof Best

Verhalen

Van Raadslid naar Prins.

Als je voor de eerste keer als Raadslid mee gaat naar een andere vereniging om daar een Prinsenwisseling mee te maken, vind je dat leuk en spannend. En gelukkig blijft dat ook het hele seizoen zo spannend, want je wilt toch altijd weten wie er Prins wordt bij de bevriende vereniging. Misschien ken je hem persoonlijk en maakt het dat nog leuker.

Ook op het eigen Prinsenbal blijft het spannend tot de nieuwe Prins bekend wordt gemaakt en dat is vaak iemand anders als dat je in gedachte had. Zeker als je er van overtuigd was dat jij de goeie kandidaat in je gedachten had en wellicht er met andere  raadsleden hierover gewed hebt om een glas bier.

Als je zo een paar jaar hebt meegelopen, kom je op een punt dat je tegen jezelf zegt; dat wil ik eigenlijk ook wel een keer meemaken. Zeker als je hoort hoeveel plezier een “oud” Prins heeft gehad in een seizoen. Je gaat er over nadenken, je gaat het er met je vrouw of vriendin over hebben, je gaat jezelf afvragen of je daar wel geschikt voor bent, of je het wel kan betalen, wat zal de omgeving hiervan zeggen en zo nog vele andere vragen. Het vervelende aan die onzekere tijd van deze vragen stellen is, is dat je hier alleen met je vrouw of vriendin over kan praten. Het moet tenslotte als een verrassing komen en dat betekend, zo weinig mogelijk personen mogen het weten.  Na een jaar of, bij sommige, na een paar jaar, ben je eruit, je wilt de nieuwe Prins van de Heikriekels worden.

Dan is het, altijd, lang wachten op het moment dat er vanuit de Prinsencommissie de vraag wordt gesteld: wie stelt zich kandidaat voor de nieuwe Prins van de Heikriekels. Je twijfelt voor de laatste keer, zal ik het doen of toch maar niet . Zal ik het briefje voor de kandidaatstelling invullen of niet. Weer een paar dagen twijfel en dan zeg je tegen jezelf; man, schiet op, invullen dat briefje en afgeven aan de Prinsencommissie, hopsekee.

De Prinsencommissie heeft een einddatum voor aanmelden afgesproken en dus begint weer, het wachten tot aan de einddatum. Je gaat je afvragen, zal ik uitgenodigd worden voor een gesprek, hoor ik hier nog van, wanneer hoor ik hier iets van, je begint een beetje te vissen bij de commissieleden en die happen niet. Ggrrrrr…. Wanneer bellen ze nou??

Eindelijk, de telefoon gaat en je hoort dat je wordt uitgenodigd op om gesprek te komen bij de Prinsencommissie naar aanleiding van je “sollicitatie” op de functie van Prins van de Heikriekels.

Je probeert je zo goed mogelijk voor te bereiden op het gesprek en dan komt het gesprek. De commissie stelt altijd de vragen waar je je niet op hebt voorbereid, dus gezonde angst en zweten en hopen dat je de juiste antwoorden geeft. Na het vragenuurtje ga je naar huis en begint wederom het wachten.

Een paar dagen later komt het verlossende telefoontje, jij wordt de nieuwe Prins van de Heikriekels.

Op dat moment wordt je erg enthousiast en wil je al zoveel mogelijk zaken gaan regelen. Gelukkig heeft de Prinsencommissie ervaring met dit soort enthousiasme en gaat je een beetje remmen en dat is maar goed ook, want je moet goed op je tellen passen, want niemand mag weten dat jij de nieuwe Prins wordt. De periode vanaf het moment dat je bent “aangenomen” tot aan het moment van lanceren, is ook weer een periode ingehouden enthousiasme, constant opletten met wat je zegt en wat je doet, met aandacht volgen hoe een lancering bij bevriende verenigingen gaat, kijken hoe je de microfoon moet houden en heel belangrijk; wat moet ik in het openbaar zeggen!! Iedereen om je heen is constant bezig elkaar proberen uit de tent te lokken, zodat je je zelf verraad. Ook in je dagelijkse dingen moet je opletten, je moet je prinsenpak uitzoeken, de medailles moeten besteld worden, er moet een nieuwe staf komen, extra boodschappen voor het feest achteraf. En of de duivel er mee speelt, je komt op die momenten altijd mensen tegen die je eigenlijk helemaal niet wil zien. Eigenlijk is deze periode van voorbereiding en misleiding ook een prachtige tijd en constant tegen je zelf zeggen; jullie moesten eens weten!!

Dan komt de grote dag, de Prinsenwisseling bij de Heikriekels. Je bent op tijd in de feestzaal en je probeert zo gewoon mogelijk te zijn, je doet mee aan de weddenschappen over de nieuwe Prins. Ook doe je gewoon mee om “kandidaten” uit hun tent te lokken. De bevriende verenigingen komen binnen en ook zij gokken op een nieuwe Prins.

De huidige Prins neemt afscheid van iedereen en wenst de nieuwe Prins heel veel succes, jou dus… De zenuwen beginnen op dat moment toch wel door je lichaam te gieren en niemand mag dat zien. Het moment om uit zaal te gaan en om je klaar te maken voor de lancering is ook spannend. Het weggaan moet zo gewoon mogelijk zijn, maar iedereen houd iedereen in de gaten. Ook hier heeft de Prinsencommissie zo hun kunstjes voor en meestal gaat dat ook wel goed.

En dan 11 over half 11 begint jouw eigen lancering, je bent onherkenbaar, je hoort iedereen roepen en gissen over wie er de nieuwe Prins wordt. De zenuwen gieren en gieren door je lichaam, tot het moment dat het doek op gaat en de spot op je gericht wordt en er vertelt wordt door de Vorst dat daar de nieuwe Prins van de Heikriekels staat. Luid applaus, lachende gezichten, kortstondig treurende gezichten omdat de weddenschap is verloren, duimen in de lucht, maar vooral veel enthousiaste gezichten.

Je wordt door de voorzitter voorzien van je waardigheden; staf, prinsenketting en steek en daar sta je dan: Prins van de Heikriekels. Er wordt je door de voorzitter veel succes toegewenst namens de vereniging. Je krijgt de microfoon in je handen gedrukt en jij mag dan voor het eerst het woord voeren. Je hebt je hierop voorbereid en toch zeg je andere dingen. Het maakt niets uit, iedereen weet dat je zenuwachtig bent.  En dan is er een nieuwe periode in je leven aangebroken, Prins zijn van de Heikriekels, de receptie gaat beginnen en de aanwezig Prinsen van de bevriende verenigingen wensen je het allerbeste en vooral veel plezier. Plezier hebben is wel allerbelangrijkste wat nodig is om je periode van Prins door te komen, want het is een lange, drukke periode waar je overal bij aanwezig moet zijn en in de belangstelling staat. Maar het is achteraf een ervaring die je niet zou hebben willen missen.